Ik kreeg 3 afwijzingen in één dag te verduren

1. De eerste die binnenkwam was gericht op mijn empathische vermogen en dat ik (te) dichtbij/naast je loop
2. De tweede was dat de consequenties duidelijk zijn wanneer je gaat samenwerken met me
3. En de derde was dat ik te afwijkend ben in wat ik te bieden en geven heb

Bijzonder

Wat zegt het eigenlijk als een afwijzing het verlangen is? De afwijzing naar de ander is vaak een afwijzing naar jezelf en je verlangen. Ik leg het je uit:

Ik zie dat iedereen die mij volgt of klant wordt dezelfde 3 verlangens heeft:

1. Aansluiting voelen, echte verbinding krijgen met jezelf en de ander
2. Weten “hoe” en wat je dan te doen hebt (Hoe kan ik dan…Hoe moet ik dan…Hoe kan ik hieruit…). Dus hoe je verder kan en weer vooruit komt.
3. Hoe kan ik authentiek en compromisloos mezelf zijn zonder me constant aan te passen en dus juist wel mijn eigen pad te volgen in het feit dat ik juist anders (afwijkend!) ben?

Part of the Job?

Tja, en dan kan je natuurlijk zeggen tegen me: “Ja, daar ben je ondernemer voor. Je moet er tegen kunnen dat je vaak “nee” krijgt te horen.”

Natuurlijk word je afgewezen wanneer je bereid bent ergens voor te gaan staan en zoals in mijn geval zelfs durven te gaan verkopen.

De afwijzing is niet boeiend

Maar de afwijzing vind ik niet spannend. Wel de betekenis en vertaling van de afwijzing zelf. Het verhaal wat er eigenlijk daarachter zich verschuilt.

Wat de afwijzing uitlokt is boeiend

Ik kom namelijk heel dichtbij. En hoewel het heel fijn is voor de meesten om eindelijk iemand te vinden die het daadwerkelijk begrijpt, echt doorheeft, is het ook bedreigend. Ik ben diegene die het doorziet. Die alles doorziet, en jou niet ontziet.

Niets ontziend

Dat betekent dat ik regelmatig een niet leuke of onaardige boodschap moet geven. En het is heel menselijk dat je in dat soort situaties liever de schuld bij de ander legt, dan dat je het met jezelf aangaat. Wetende dat dat niet leuk gaat worden – als het leuk zou zijn, had je het allang gedaan.

Het wijzende vingertje is gewoon tienduizenden keer makkelijker

Maar het wijzende vingertje kun jeook zo ontzettend makkelijk en krachtig  voor jezelf inzetten. Wat nou als je niet wijst naar de ander, en daarom dus maar jezelf aanpast ‘omdat het toch niet anders kan’. (Jij kan kan immers de ander niet veranderen en dus moet jij het maar slikken of zo).

Wat nou als je wijst naar jezelf, en juist jezelf gaat afvragen waarom het voor jou niet werkt en wat dat eigenlijk echt voor je betekent. Wat heb je dan te doen? Wat zou je dan aan moeten willen gaan met jezelf, en waar liggen dus de beste kansen ever voor je?

Daar heb je wel invloed op!

Bijvoorbeeld op de 3 afwijzingen:

1. Verlangen naar verbinding, maar iemand afwijzen als die te dichtbij komt: waarom heb ik hier moeite mee. Wat wil ik bereiken met mijn gedrag? Waar zou het aan kunnen liggen? Ben ik mogelijk bang om afgewezen te worden vanuit al mijn eerdere oude ervaringen? Of heb ik moeite met kwetsbaarheid en dat iemand precies kan zien wat ik niet kan? (Grotere thema’s hierin zijn eenzaamheid/alleen voelen, afwijzingsgevoeligheid/gevoeligheid, en sterk/groot eigenaarschap en reflectievermogen icm faalangs/perfectionisme)
2. Alle consequenties overzien: Ik wil heel graag eruit komen en eindelijk weer voelen dat ik leef ipv overleef, weer energie hebben en “aan” kunnen staan, maar ik kan de consequenties niet dragen of aan. Waarom ben ik bang voor de consequenties? Wat mis ik in- & aan mezelf waardoor ik dit niet kan dragen of aan durf te gaan? Wat heb ik niet geleerd, of heb ik moeten opgeven waardoor ik nu niet voldoende zelfvertrouwen of skills aangeleerd heb om onderweg te durven zijn. Hoe kan het dat ik niet kies voor mezelf? En als ik wel nu kies voor mezelf, wat heb ik dan nodig om dit aan te kunnen gaan en waar mag ik dan mijn focus op leggen en wie heb ik daarvoor nodig (ook weer kwetsbaar mogen zijn icm falen/perfectionisme. Niet zo gek, want je hebt nog nooit geleerd wat jij echt kan omdat je niet op jouw level bent uitgedaagd of gegroeid)
3. De ander te afwijkend vinden: Waarom vertel ik mezelf dat de ander te afwijkend is, als ik juist weet dat ik te afwijkend ben om de juiste hulp te krijgen in de reguliere hoeken (zorg/werk/loopbaan/particulier)? Waar ben ik eigenlijk bang voor en wat vind ik niet tof om met mezelf aan te moeten gaan? Wat wil ik niet onder ogen komen, of waar heb ik juist mogelijk het verlangen zitten maar zit tegelijkertijd zo’n enorme angst op falen dat ik het liever uit de weg ga.

Nogmaals. Geloof me. Het is rete eng en moeilijk om het juist met jezelf aan te moeten gaan,. Het is veel makkelijker als je dan dat je het bij de ander kan neerleggen. Het is volledig logisch dat je hele systeem je eerst beschermt om vooral niet het moeilijke en pijnlijke werk aan te gaan waarbij de angst vrij spel krijgt vanwege het onbekende.

Onmogelijkheid voor ontduiken

En dan helemaal bij iemand als ik ben die niets ontziend is.

Ik wijs het hardst

Sinds ik met de vinger naar mezelf ben gaan wijzen, ben ik juist gaan begrijpen waar ik mezelf ongelooflijk in de weg zat en waarom ik dat in stand hield. Het is mijn grootste doorbraak geweest naar het succes wat ik werkelijk kon zijn, en dat ik nu ben.

We weten het wel, but start acting like it: Jij bent het succesverhaal, je hebt het succes in eigen handen.

Agenda Juni:

12 juni: Gratis Masterclass Leven zonder de handrem erop; stop met aanpassen en ga leven als je hoogbegaafde zelf => Informatie & Aanmelden

15 Juni; lancering nieuwe online training mét live sessies; Eindelijk je talent voelen én leven. Het programma wat jouw leert hoe je extra potentieel te benutten en weer vol in energie jezelf te kunnen zijn. Gratis vrijblijvende online groepscall voor een proefje van de training en alle informatie. En je maakt kans om de gehele training te winnen, kijk snel hier