Business Mentor voor de Hoogbegaafden

        Leven & Ondernemen buiten de kaders en lijntjes

Een melancholische kerstboom vol kleuren en lichtjes; over Pieken & Dalen, Highs & Lows.

Mijn kerstboom staat nog uit. Hij ziet er vanaf hier donker, zwaar en log uit. Lelijk. Niet harmonieus, en warrig. Rommelig. Triest, eigenlijk. Niet waardig meer.

Ik vraag me af of ik me ook zo voel. Zittend in de hoek van mijn bank, met de laptop op schoot, in volledige stilte omdat het nog zo vroeg is.

Yup, besef ik me. Het is weer zover. De laatste weken van het jaar, en vooral de week tussen kerst en oud & nieuw, is de tijd dat ik melancholisch wordt.

Te veel voelen & beleven

Van heel blij door de waan van elke keer toeleven naar grote events (sinterklaas-kerst-oud&nieuw), waar ik ook nog eens op alle vibes & gevoelens van elk gezinslid in mee surf inclusief de kopjes-onder, naar de waan van ‘doe weer even normaal’ en draai je ritme met de teleurstellende boodschap ‘het is weer voorbij’ uitkomst.

De oordelen van Intens zijn

En terwijl ik dit typ, hoor ik vele stemmetjes in mijn hoofd: “Je hoeft het niet zo uitgebreid te vieren”, en “dat is de reden dat we het niet meer zo doen”.

En als ik daar dan van tegen sputter hoor ik de volgende oude bekende alweer opkomen “je bent wel een beetje een dramaqueen en emotionele drillboor he”. “Je houdt zo intens vast aan tradities en vieringen, ook dat moet je leren dat het een keer stopt”

Ik word al melancholisch als ik juist daar serieus over nadenk. Stoppen met het intens zijn, en dus alles niet meer intens gaan beleven.

Intens is my middle name. Always have, and always will be.

It’s not a choice

Het is geen keus om wel of niet intens te zijn. En geloof me, ik weet ongelooflijk goed hoe je vele strategieën kan inzetten om niet intens te lijken of intens meer te voelen. Die vraag krijg ik ook nog regelmatig; “Hoe kan ik een filter of beschermlaagje creëren om er minder door geraakt te worden of last van te hebben”?

In de ergere gevallen is er zelfs nauwelijks meer gevoel aanwezig, wat altijd resulteert in een specifiek antwoord als ik vraag “wat voel je nu?” = “Ik denk dat ik voel dat…” (Je denkt je gevoel. Dat is niet voelen hé?!)

Intens zijn is niet goed

Er zit een afkeur in het ‘Intens zijn’. Het mag er niet zijn, en er is een overtuiging dat we dat moeten oplossen, wegpoetsen, zodat je een betere persoon kan zijn.

Niet gek als je de stemmetjes in je hoofd waarneemt, zoals ik net deed.

Intens leven is wel een keuze

Maar nogmaals. Intens zijn is geen keuze. Intens leven, dat is wel een keuze! En wat dan intens leven voor jou betekent, waarbij ik overigens totaal niet denk aan parachute springen en bungeejumpen, is iets wat je echt voor jezelf moet gaan ontdekken. Wat begint met één allereerste besluit;

Ik wil intens zijn en leven, met alles wat daarbij hoort, zonder oordeel daarin over mezelf.

Intens kiezen en zijn in alles

Met andere woorden, ik kies voor de intense high & lows. De pieken en de dalen die absurd lijken. De heftige uitstortende exploderende emoties die ik voel.

Ik laat de melancholiek er zijn, omdat ik begrijp dat die erbij hoort wanneer ik zo intens deze maand beleef. Ik vecht er niet tegen, en als het kan, voed ik hem op de goede manier. Wat onder de melancholiek zitten bakken van emoties die van alles voor me doen en betekenen.

Accepteer het en word er oké mee

Dit is de week dat ik veel meer stil zit. Letterlijk. En voor me uit staar.

De tijd waarin ik bewust de ruimte en tijd neem om alles extra te doorvoelen en te doorleven. En het begon met dat ene stukje tekst wat tijdelijk op mijn nieuwe website stond en nog echt in mijn overtuiging leeft en zoveel voor mij en anderen betekent heeft;

Hora Est = Het is Tijd
Neem het leven in eigen handen
Jij bent het leven waard

Rijkgeschakeerd zijn in je voelen en je ervaringen

Het raakte direct mijn gevoelige snaar door de vele rijkgeschakeerde emoties en ervaringen die in deze tekst voor mij zitten. Die ontstaan zijn vanuit een prachtige INTENSE reis sinds de start van mijn eigen onderneming. De start vanuit ‘Hora Est’, wanneer de ander ook klaar was om te zeggen ‘Het is Tijd’. Het is nu mijn Tijd!

En zo net voor het nieuwe jaar, zeg ik hem opnieuw. Het is nu mijn Tijd weer, want ik start het nieuwe jaar met een nieuwe onderneming vanuit een diepere missie die ik ga leven. Een intensere missie kan je wel zeggen, die volledig is gebouwd op het leven in eigen handen nemen;

HoogbeGAAFd
Meesterschap over jezelf; breng je Begaafdheid naar een Hoger niveau.
Ik wil altijd het briljante in jou vinden!

Ik wil je die overtuiging als wens voor het nieuwe jaar meegeven

Je hebt een gave! Een intense gave die het leven waard is. Neem het in handen, en laat nooit meer los. Het is tijd… Hora Est!

Die sombere melancholieke kerstboom en zijn wijze lessen

En terwijl ik de kerstboom afspeur naar diens donkere plekjes en hoekjes, voel ik hoe dankbaar ik ben voor mijn intens kunnen leven en voelen. Ik dank hem deze ochtend hiervoor, en terwijl het eerste licht en geluid mijn ruimte begint te vullen, sta ik op van de bank en loop ik naar hem toe. Licht en donker is er allebei, en ik steek de stekker van zijn lichtjes in het stopcontact.

Geen alternatieve tekst opgegeven voor deze afbeelding

Met Warme groet, Riejanneke

Chat openen
Hallo,

Kan ik je helpen?