Over mij
Witheet kwam ik thuis….De zoveelste die zei dat juist mijn kracht mijn probleem was.
Ik voelde me al minderwaardig en anders omdat niks normaal ging bij mij. Ik was constant in gevecht met mezelf, met mijn energie, en met de wereld waarin ik maar niet leek te passen. De Burn-out & Bore-out waren al aangetikt eerder.
En nu durfde zij te zeggen dat mijn laatste kracht en houvast, dat er meer in mij zat wat ik najoeg, niks anders was dan het overschatten van mijn capaciteiten en het onderschatten van het moederschap.
Daarom zou ik structureel vastlopen volgens haar…
Mijn echte verhaal is daar gestart, bij dat ‘Het is Tijd-moment’, zoals ik hem graag noem.
‘Het moment’ in oktober 2016 waarop ik na jaren van tegenslag en tegenwerking, of het constante vechten om overeind te blijven en weer door te kunnen gaan, waarin ik voornamelijk op zoek was naar de levenswijze vol bestaansrecht en betekenis, letterlijk riep ‘Het is afgelopen’….
Waarom op dat moment? Omdat die ene veelbelovende coach die mij was aangereikt, en die na alle andere hulpverleners eindelijk echt het verschil voor mij zou gaan maken volgens men, die durfde te zeggen dat mijn kracht mijn grootste probleem was….
En het enige wat ik nog kan denken op dat moment was: Snap je me nou echt niet? Heb je nou echt niet naar me geluisterd. Begrijp jij ook al niet wie ik ben en kan zijn? Toch weer…(die immense teleurstelling van niet écht gezien, gehoord en begrepen worden!)
En daar kwam hij, het moment. Eenmaal thuis zei ik dit letterlijk: Dit pik ik niet meer….Het is NU MIJN tijd! En dit moment heeft de meest briljante ‘persoonlijke-groei-attitude’ ooit doen laten ontstaan:
De “Het is Tijd-Attitude”.
Vanaf dat moment heb ik besloten dat ik alle verantwoordelijkheid nam om er mijn tijd van te maken. Ik ben verantwoordelijk om mijn leven beter te maken, en dit kan alleen als ik besluit dat Het mijn Tijd Is.
Noem het maar de ‘Tot hier en niet verder’ en/of ‘Ik ben nu aan beurt’.
Want ik accepteerde alle drama’s, teleurstellingen en het constant vastlopen niet meer in mijn leven. Ik was niet meer bereid om ze keer op keer te incasseren en verantwoordelijk voor te zijn in mijn eentje terwijl ik zo hard mijn best deed om het op te lossen en normaal te zijn (voor de ander).
Wie ik was en dacht te zijn
Ik had altijd al het gevoel dat ik anders was, en er niet bij hoorde. Ik verlangde naar gezien en gehoord worden. Begrepen worden. Tot mijn recht te komen. Ik wist dat er meer in me zat, maar wat me zo intens frustreerde dat ik niet wist hoe het eruit kon komen.
Hoe vaak ik de strijd voelde om mezelf te bewijzen, bestaansrecht te hebben. Hoe vaak ik dacht dat het aan mij lag, ik aan mezelf ben gaan twijfelen, of zelfs geloofde dat ik er niet toe deed.
Laat het me je uitleggen met een verhaal
Hora Est! Het verhaal
In de gehoorzaal van de Universiteit verdedigt de promovendus (Doctor i.o.) zijn levenswerk waarvoor hij erkenning hoopt te krijgen met een doctorstitel. Zijn levenswerk die hem authentiek en betekenisvol maakt, en hem status en een bijzondere positie verleent.
De Pedel (functionaris v/d universiteit) komt binnen met zijn speciale staf, geeft een ferme tik op de grondt en verkondigt luid; Hora Est! (= Latijns voor Het is Tijd)
De promovendus mag zijn verdedigende strijd stoppen, en gaat in afwachting van zijn promoveren waarnaar hij zo vurig verlangd. Zijn erkenning.
Maar wat als zijn strijd niet de juiste was? Wat als de enorme sterke verdediging je niet laat promoveren?
Dan is het tijd om het in eigen handen te nemen, en te kiezen voor “Het is nu MIJN Tijd!”
Ik ben verantwoordelijk voor mijzelf.
Ik heb die staf vast, en laat hem nooit meer los. Ik ben de Pedel van mijn eigen leven, en deel graag ferme tikken uit voor een ieder die Hora Est nodig heeft. Die wilt stoppen met het constant vechten met het leven en zichzelf, en daarin het constante aanpassen, en het gore lef heeft om zichzelf echt te gaan leren ontdekken en de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen leven. Je eigen zuiverste promoveren.
Hoe het voor mij gewerkt heeft vertel ik je in deze 2min video:
Van Frustratie naar Fascinatie over jezelf;
Ik heb mezelf fysiek en mentaal volledig op de rit gekregen (Burn-Out & Bore Out en lichamelijke aandoeningen hersteld), en mezelf eindelijk begrepen in mijn “anders zijn”. De controle die ik kwijt was, de grip op mijn gezondheid en leven, is terug en zal nooit meer weg zijn.
Omdat ik precies weet wat ik nodig heb, en er 100% voor kan kieze en naar leven.
Ik negeer mijn eigen teveel zijn niet meer. Ik verlang niet meer naar “normaal” zijn. Sterker nog, alle intense en bijzondere eigenschappen van mijzelf die mij juist frustreerden omdat het niet serieus genomen werd en ik er juist op afgerekend werd, daar ben ik van gaan houden en ze volledig gaan omarmen.
Ik ben “TE”; emotioneel en gevoelig, snel, direct, pijnlijk eerlijk, stuiterend van energie, complex.
Ik hou van mijn TE en anders zijn.
Ik ben verliefd op wat het juist voor mij betekent en mogelijk maakt; ik ben niet bedoeld en gemaakt voor gewoon.
Ik heb tot de punt & komma ontdekt hoe deze TE’s juist een prominente rol moeten hebben in mijn leven en volledig geïntegreerd moeten zijn in wie ik ben, wil & kan zijn.
Ik ben 100% compromisloos mezelf.
Mijn visie is eigenlijk heel simpel;
Eerlijkheid aan Jezelf.
Je bent anders…je past niet in de gemiddelde norm waarvan uit alles is ingericht in de huidige samenleving.. En dus ook jij past niet in de gemiddelde norm en aanpak. En toch blijf je dit proberen om je plek te vinden. Je houd je te veel in en past je constant aan.
Dit kost je veel. Het kost je jezelf. Je maakt jezelf ongelukkig zo. En daar heb je juist wel een keuze en verantwoordelijkheid in.
Elke keer als je probeert er tussen te passen, erbij te horen en het wel te laten lukken, loopt je vast en verlies je de grip op je leven en daarmee jezelf.
Het structureel vastlopen komt voort uit niet begrepen worden op je potentieel wat men onbewust aanvoelt. Dit maakt je anders, en dat voel en weet je.
Deze kunnen alleen doorbroken worden als je eerlijk gaat zijn naar jezelf en jezelf nu de vraag durft te stellen: Wie ben je nu echt?
Wat je over mij moet weten
Ik ben van de No-Bullshit; ik hou niet van trucjes, poespas of gekronkel en heb “pijnlijke eerlijkheid” enorm hoog in de vaandel. Ik doorzie en doorvoel alles in het gedrag van patronen die jou tegenwerken en voor de gek houden. Ik leg direct bloot wat er echt misgaat en waarover het werkelijk moet gaan. Ik leg het constant terug in jouw handen. Waar jouw invloed wel ligt. Ik ga nooit voor half, maar juist Full-In, wat garant staat voor grootste effect en impact (liefst levensveranderend), met veel enthousiasme en hoge energie. Je gaat door mij ervaren wat “aanstaan” echt betekent voor je, en hoe het eruit ziet als je 100% compromisloos jezelf gaat zijn.
Als je me zou kennen, dan zou je weten dat:
- Ik vaak spreek met zelfverzonnen woorden of door elkaar gehusselde gezegdes.
- Een haat-liefde verhouding heb met “je gelijk krijgen”, en dit me vaak aangerekend werd als ‘jij wilt gewoon altijd je gelijk hebben’. Nu heb ik gewoon altijd gelijk 😉
- Ik rete nieuwsgierig ben en alles wil begrijpen als het niet logisch is (Ik blijf dus maar doorvragen…)
- Ik 4x per jaar mijn woonkamer verander, mijn kinderen al tig keer van kamers zijn gewisseld….iets met veranderdrang en constante honger naar vernieuwing. Zo schaf ik 10 cursussen/trainingen/opleidingen per jaar aan, waarvan meer dan de helft niet afgemaakt wordt (bewust!)
- Ik me niet kan concentreren zonder tig dingen tegelijk te doen of meerdere prikkels te hebben. Ik leerde vroeger tentamens tijdens mijn HBO door op de bank te zitten met het boek op de schoot, mensen om mee heen, en radio & tv aan.
- Ik gek kan worden van mezelf en dat ik te veel leuk vind en te veel kan….Ik heb nog een waslijst aan dingen die ik wil!
- Mijn kinderen beter zijn in executieve vaardigheden dan ik ondertussen…Ik hun moet helpen met huiswerk en taakinitiatie voor projecten en toetsen plannen, en ik elke keer faal omdat ik dit altijd op het allerlaatste moment deed en maar 1x doornemen nodig had.
- Ik een echt paardenmeisje en -aaister ben, die het liefst de hele dag bezig kan zijn met het tutten en knuffelen van een paard; als ik er maar bij kan staan! Maar zonder dat anderen erbij zijn, dus niet op de manege van mijn dochters.
- Ik regelmatig stuiter van hoge energie maar ook extreem lui kan zijn. Ik kan werkelijk een wervelwind zijn wanneer ik weer eens veranderdrang in het huis heb, of met hyperfocus uren achtereen me vastbijten in iets en niet 1x moeheid voelen of doorhebben hoeveel tijd ik bezig ben. Om nog geen 2 dagen later non stop te lezen of ergens mee aan klooien en niet van mijn luie reet af te komen. Beiden vind ik heerlijk!
