Ik zweef met mijn vingers boven het toetsenbord als ik deze titel getypt heb:  “Hoe ik me aanpaste aan de hoogbegaafden, en ontdekte dat ik toch weer anders ben.”

 

Zucht. Ik staar naar het scherm. Ik twijfel hard. Heel hard. Ga ik dit nu echt met je delen?

Ik weet dat het moet. Ik weet dat het nodig is. En vooral, ik weet wat ik wil. En ik wil door.

 

The next level

Dit vraagt leiderschap. Dit eist leiderschap. Want nu niet vooruit komen, is teruggaan. En dat kan niet meer.

Want ik dacht mijn plekkie te hebben gevonden, Ik dacht dat ik eindelijk geland was als hoogbegaafde onder de hoogbegaafden. Maar ook in deze groep ben ik me toch weer gaan aanpassen.

Hoe vind je die? Dé coach die juist het afgelopen jaar andere hoogbegaafden leerde hoe ze konden stoppen met zich constant aan te passen, is zichzelf juist gaan aanpassen bij die hoogbegaafden…

 

Ik dus.

Vind je die niet interessant!? Anders ik wel!

 

Daarom deze nieuwsbrief: Hoe ik me aanpaste aan de hoogbegaafden, en ontdekte dat ik toch weer anders ben.

Waarmee ik je dus ook eigenlijk al vertel hoe dit bericht gaat eindigen want ik ga stoppen.

Ik stop met mezelf aan te passen.

 

Ben ik dan anders in de zin van NIET hoogbegaafd?

Nee, absoluut niet. Ik ben hoogbegaafd, daar is geen twijfel over mogelijk.

Ben ik dan niet voldoende mezelf voor hoogbegaafden om ze goed te kunnen coachen? Het is anders, want ik ben anders bedoeld.

 

Ik ben ‘teveel mij’

Juist door het teveel mezelf zijn, ben ik niet meer de juiste om ze te coachen. Ik heb gecoacht op het jezelf kunnen zijn als hoogbegaafde, en te begrijpen hoe je gebruiksaanwijzing dan werkt.

 

Jezelf kunnen zijn

Ik heb ze geleerd en uitgedaagd om keer op keer te stoppen met aanpassen, en je weer te verbinden met jezelf. Je echte zelf, en niet de acteur.

Met maar 1 eindresultaat. Van HB-Shit naar HB-Shine, en jezelf als HB’er niet meer beperken omwille van de maatschappij.

Onwijs waardevol, en ik heb de mooiste mensen ooit ontmoet en mogen helpen waarvoor ik zo dankbaar ben!

 

Maar ik heb meer ontmoet

Ik heb ook mensen gezien, die ik grootser zag dan zij zichzelf. Ik heb mensen ontmoet, die van een ander kaliber zijn, en dit zelf diep van binnen ook altijd gevoeld hebben. En die ik naar het level gebracht heb waar ze horen te zijn.

 

Hun hoogbegaafdheid was niet relevant

Bij deze mensen speelt hoogbegaafdheid helemaal niet meer als beperking. Of iets waarmee je moet leren om te gaan. Zij moesten leren om te gaan met hun enorme potenties in een maatschappij die daar niet op ingericht is.

 

Ze voelden allemaal een ontembare drang om hun ware kaliber te leven, om hun grenzen te verleggen en hun potentieel ten volle te benutten.

 

Hoogbegaafdheid an sich speelde hier geen rol meer in. Maar toch bleef ik het hebben over ‘een leven als je hoogbegaafde zelf’.

En ik eiste zo van mezelf dat ik me hierbij bleef aanpassen.

Dat ik me aanpaste op hoogbegaafden en hun verlangen om zichzelf beter te begrijpen en te komen naar dat leven zonder aanpassen.

 

Ik paste me aan onder gelijkgestemden

En nou kan je je natuurlijk serieus afvragen of het nou zo erg is, dat ik mezelf ging aanpassen onder gelijkgestemden. Het moet al 10x beter zijn dan het aanpassen onder niet-gelijkgestemden.

En dat is het ook. Dat was het ook, totdat.

 

Totdat ik juist onder mede-hoogbegaafden afgewezen werd op precies hetzelfde probleem als wat ooit mijn grootste probleem werd gezien onder niet-gelijkgestemden.

Ik werd afgewezen vanwege mijn kracht.

 

Mijn kracht was altijd mijn grootste probleem

Al mijn hele leven is mijn kracht mijn grootste probleem geweest, en heb ik geprobeerd die de nek om te draaien. Ik deed op alle fronten er van alles aan, zoals me inhouden, aanpassen, terugtrekken, op bijvoorbeeld  werk, maar ook bij vriendschappen, kennissen, sociale plaatsen en relaties.

 

Met als uitkomst altijd weer de burn-out/bore-out/depressies of welke gezondheidsproblemen dan ook. Maar ook daar werkte ik me overal zelf weer uit om maar vooruit te kunnen blijven komen. Het paste nooit.

 

Mijn kracht bij hoogbegaafden

Natuurlijk hielp mijn kracht me in het helpen van hoogbegaafden. Maar hij zat me ook in de weg, net als eerder in mijn leven altijd het geval was. Ik werkte onder het niveau van mijn potentie – en daarmee werd mijn kracht weer mijn probleem. Dat ik hier zo goed in ben, zat me in de weg om mijn volle potentie te leven.

En dat tolereer ik niet meer.

Ik geloof namelijk dat kracht mijn oplossing is, en nooit meer mijn (grootste) probleem.

 

Waar mijn kracht thuishoort

Ondertussen weet ik precies hoe en waar ik dankzij mijn kracht mijn volle potentieel kan benutten. En juist dat resoneert bij mijn klanten, degenen die ik echt het allerbeste kan helpen. De mensen die hun enorme potentie intomen, omdat de maatschappij daar niet op ingericht is. Die het voelen van die ontembare drang om je ware kaliber te leven, om je grenzen te verleggen en je potentieel ten volle te benutten.

 

Herken jij die ontembare drang?

Dan is het tijd! Tijd om mee te gaan naar next level waar ik nu ben en jij hoort te zijn. Ik breng je erheen.

 

Voel je diep van binnen dat je tot iets groters in staat bent, dat er een ander niveau van potentieel in je schuilt? Wat denk jij dan dat er nodig is om dat potentieel te ontgrendelen?

 

Flauw hè.

 

Want hoe capabel je ook bent, als je het antwoord op die vraag had dan had je niet tot hier gelezen. Dan leefde je al je volle potentie.

Ontdek het antwoord samen met mij in een doorbraaksessie. Ik geef er 5 weg! Het enige wat je hoeft te doen is het op de email met me te delen waarom de blog juist jou aanspreekt!

 

Agenda Juli:

13 juli: ! Laatste keer ! Gratis Masterclass Leven zonder de handrem erop; stop met aanpassen en ga leven als je hoogbegaafde zelf => Informatie & Aanmelden